tita's farm at talavera, nueva ecija

PASS YOUR PAPER!!!

BACAO

I-Cattleya

bilang isang "TEACHER"
extension ng buhay mo ang buhay ng bawat batang tinuturuan mo..
problema mo ang mga problemang nakaka-apekto sa pag-aaral nila..
kung walang tasa ang lapis, kailangan mong tasahan..
kung walang lapis, kailangan mong bilhan..
kung walang pambura o pantasa, kailangan meron ka para may mahihiram sila..
kung walang papel dahil walang pambili, kailangan manghingi ka sa mabait na meron para may maibigay ka..
kung walang notebook na susulatan ng mga letra at numerong pilit mong isinasaksak sa utak nila, kailangan mong bilhan, lubusin mo na din, takpan mo na..
kung walang baon, bigyan mo ng baon..
kung hindi pa kumakain ng umagahan, walang pang-tanghalian, pakainin mo.. lubusin mo na din, bigyan mo ng pambili ng pagkain para sa hapunan..
kung walang tsinelas, bilhan mo ng tsinelas, 'yung buy one take one na para 'pag nasira 'yung isa, merun pang isa..
kung hindi din nakarehistro, walang birth cerificate, iparehistro, gamitin ang mga koneksyon kung meron man para mapabilis ang proseso..
kung nalulungkot, patawanin..
kung umiiyak, patahanin..
kung inaantok, gisingin..
kung nagkakalat, paglinisin..
kung ayaw makinig, pukpukin.. pukpukin ng mga pa-alala.. ng mga pangaral.. ng malasakit.. kailangan nila mga 'yon para matuto silang tulungan mga sarili nila..

hindi biro ang hawakan ang kwarenta'y singkong bata araw-araw..
hindi biro ang intindihin sila.. ang ayusin sila..
pero 'yun ang trabaho ko.. kailangan magawa ko 'yun kaya ko man o hindi..

binabayaran ako ng gobyerno para turuan silang magbasa at magsulat pero hindi lang pala 'yon ang trabaho ko..
obligasyon ko din na gawin silang mga batang may direksyon..
kahit hindi ko din alam kung paano..

kung gusto mong maging teacher, pilitin mong maging teacher na hindi makakalimutan ng mga estudyante mo.. BOB ONG

BETTER

i am fine now.. naisip ko na i am still blessed kahit na palagi na lang akong nasasaktan.. dati puro pain ang naiwan sa 'kin, this time, it's different.. may mga lessons na tama si ivy, "hindi dapat kalimutan"..

no regrets naman ako.. i wanted to share my life with him, pero late na..

nag-attempt pa din naman ako maayos..

pero kung minahal niya ako.. kahit pa'no, he would at least give me another chance..

wala e.. wala! wala! wala! siyang ginagawa kahit noon pa.. walang ka-effort-effort.. at walang gustong i-sacrifice.. he is very selfish.. thank god.. wala na kami.. kasi liliit lang ang mundo ko sa kanya.. ayaw n'ya nga na madami akong friends.. at hind n'ya din ako pinapaniwalaan..

hindi naman siguro ako meant to be single forever.. as of now, career na lang isipin ko.. i am ready to take the test in ppsc, for the third time.. i have six months to prepare.. sana, this time, i'll make it..

TIRED

i am going to drop my fiscal management.. to lessen my burden.. hindi na kasi kaya ng katawan ko 'yung pagod.. nagiging sakitin ako the past weeks.. ngayon wala akong boses.. ang hirap.. papasok ako ng 6:30am tapos uuwi ng 5:00pm, papasok sa pmtc 5:30-8:30.. tapos 'pag saturday 8:00am to 6:00 pm.. tapos 12 midnight or 1:00 am na ako natutulog.. suicide na talaga 'tong ginagawa ko.. at san ka pa.. once a day na lang ako nakakakain.. 'pag sunday naman, naglalaba ako ng isang bundok na damit ko.. huhuhu.. pa'no pa ako magkaka-lovelife nito.. kaya ako iniwan ni pare kasi wala akong panahon.. wala din siyang panahon..

I CAN

naisip ko man na sana magkaroon ng recon, pero mas mahalaga sa akin na magkaroon ng maayos na closure lahat between us..
pero hindi siya naki-cooperate.. wala na kasi siyang pakielam.. sa 'kin big deal kasi 'yon.. pero siguro i have done my part.. enough na..
moving on takes time.. matagalan man, ang mahalaga i am trying..
hindi lang talaga maiwasang hindi maisip ang mga alaala..
--'yung manood ng movie ng may kasama..
--'yung pumunta ng pahingahan sa fort..
--'yung pagpunta sa san miguel.. sa mansion..
--'yung walking sa park..
--'yung paglalaro ng badminton..
--'yung 3:30am wake up call..
--'yung 4:00am drive to camp tinio
--'yung sakit ng katawan wahahaha
--'yung pagsisinungaling kila mama at papa kung saan ako pupunta..
--'yung pag-uwi ng mag-isa pagkatapos naming magkita..
--'yung hindi niya pagkibo sa 'kin..
--'yung hindi pagtetext..
--'yung pambabalewala..
--and dami 'di ba..

pero kaya ko 'to! sa paglipas ng panahon... unti-unti ding malalagas ang lahat..

PARE

we've shared moments that pushed me to forget the standards to preserve myself.. i did wild things.. because i have to.. to feel his presence longer.. but due to my weaknesses i wasn't able to satisfy him especially on bed matters.. tanga lang naman ako to believe at the end we could live happily ever after..
our relationship was just an experiment.. naglalaro lang nga pala kami.. and it was over..
eversince we were taking the opposite directions.. even we were together, we moved seperately.. as if, we both didn't want it to work..
besides, i can't compromise my future in exchange of an unstable and uncertain life to a man who can't see my worth..
anyway, i've learned that effort, respect and trust are essential investments to a peaceful and long lasting relationship..
thanks for the all that we've had..
and for the freedom to love again.. and be happy again.. goodbye pare..