naisip ko man na sana magkaroon ng recon, pero mas mahalaga sa akin na magkaroon ng maayos na closure lahat between us..
pero hindi siya naki-cooperate.. wala na kasi siyang pakielam.. sa 'kin big deal kasi 'yon.. pero siguro i have done my part.. enough na..
moving on takes time.. matagalan man, ang mahalaga i am trying..
hindi lang talaga maiwasang hindi maisip ang mga alaala..
--'yung manood ng movie ng may kasama..
--'yung pumunta ng pahingahan sa fort..
--'yung pagpunta sa san miguel.. sa mansion..
--'yung walking sa park..
--'yung paglalaro ng badminton..
--'yung 3:30am wake up call..
--'yung 4:00am drive to camp tinio
--'yung sakit ng katawan wahahaha
--'yung pagsisinungaling kila mama at papa kung saan ako pupunta..
--'yung pag-uwi ng mag-isa pagkatapos naming magkita..
--'yung hindi niya pagkibo sa 'kin..
--'yung hindi pagtetext..
--'yung pambabalewala..
--and dami 'di ba..
pero kaya ko 'to! sa paglipas ng panahon... unti-unti ding malalagas ang lahat..
No comments:
Post a Comment