Sometimes I don't want to talk about what is bothering me... Sometimes I just want a hug... Someone who will let me cry...
December 29, 2008
December 23, 2008
CHRISTMAS TIME
Just got home from Dely’s, nagpa-facial at massage ako.. May gown na ‘ko para sa wed ni V sa Sat.. Buti pa siya.. Ako talaga hindi ko man lang maimagine ‘yung sarili ko na magsusuot ng wedding gown..
Siyempre wala namang bago.. Nami-miss ko si Chris.. lalo na at ang dami kong nakikitang magjowawa.. Naiinggit ako.. Winiwish ko na sana kasama ko siya..
Bakit nga ba ganon? Kapag pumupunta din ako ng church sinasabi ko kay lord na gusto kong sabihin na mahal na mahal ko siya pero para ano pa ba? Tama naman siya, wala ng magbabago..
Buong buhay ko na apektado.. Tama naman si Epeng, ‘pag nawala siya, guguho ang mundo ko.. Minsan nga gusto ko na lang uminom ng sleeping pills, ewan ko ba.. Alam ko mahirap intindihin.. ang dami-dami naman sanang lalaki sa mundo.. Pero bakit kahit nasa malayo siya, siya lang ang naiisip ko..
Kung pwede lang may mag-wish ulit na sana maging masaya ulit ako.. Sana..
Pero siguro malalagpasan ko din ‘tong lungkot na ‘to.. Matututunan ko din na makalimutan siya..
Siyempre para magawa ko ‘yon kailangan kong mag-general cleaning ng buhay ko..
Itatapon ko na lahat ng picture naming dalawa.. ititira ko lang ‘yung class pictures nung high school.. dahil wala pang komplikasyon non..
Nabura ko na mga pics sa laptop ko, ‘yung sa friendster na lang..
Change number..
Tapos April na lang siguro ulit ako mag-oopen ng friendster..
Tapos babalik ako ng park, balik long-run.. maglalaro ulit ako ng badminton at try ko mag-join sa aero..
At higit sa lahat, hindi na ‘ko aasa na pwede pa kami..
Hindi katulad date na umiinom ako talaga at nalalasing ng sobra.. Alam ko na kailangan ko na din namang ilugar ‘yung sarili ko kahit na masakit ang puso ko..
Siyempre wala namang bago.. Nami-miss ko si Chris.. lalo na at ang dami kong nakikitang magjowawa.. Naiinggit ako.. Winiwish ko na sana kasama ko siya..
Bakit nga ba ganon? Kapag pumupunta din ako ng church sinasabi ko kay lord na gusto kong sabihin na mahal na mahal ko siya pero para ano pa ba? Tama naman siya, wala ng magbabago..
Buong buhay ko na apektado.. Tama naman si Epeng, ‘pag nawala siya, guguho ang mundo ko.. Minsan nga gusto ko na lang uminom ng sleeping pills, ewan ko ba.. Alam ko mahirap intindihin.. ang dami-dami naman sanang lalaki sa mundo.. Pero bakit kahit nasa malayo siya, siya lang ang naiisip ko..
Kung pwede lang may mag-wish ulit na sana maging masaya ulit ako.. Sana..
Pero siguro malalagpasan ko din ‘tong lungkot na ‘to.. Matututunan ko din na makalimutan siya..
Siyempre para magawa ko ‘yon kailangan kong mag-general cleaning ng buhay ko..
Itatapon ko na lahat ng picture naming dalawa.. ititira ko lang ‘yung class pictures nung high school.. dahil wala pang komplikasyon non..
Nabura ko na mga pics sa laptop ko, ‘yung sa friendster na lang..
Change number..
Tapos April na lang siguro ulit ako mag-oopen ng friendster..
Tapos babalik ako ng park, balik long-run.. maglalaro ulit ako ng badminton at try ko mag-join sa aero..
At higit sa lahat, hindi na ‘ko aasa na pwede pa kami..
Hindi katulad date na umiinom ako talaga at nalalasing ng sobra.. Alam ko na kailangan ko na din namang ilugar ‘yung sarili ko kahit na masakit ang puso ko..
December 21, 2008
December 20, 2008
ACCOMPLISHED
Ek ek lang.. Invi sa birthday ng beybi ni Ma’am Myra.. Sabi ko kasi ‘wag na ‘yung mga anek anek na cartoon character, hindi pa naman kilala ng anak niya si batman, spiderman at superman, kaya ganyan ang design, confetti.. Ginawa ko kahapon habang nakatanga kami sa ACA.. Cute ng beybi niya, kakainggit..

SIR ARCHIE
Hindi ko kinakalimutan lahat ng tulong na ginawa mo sa ‘kin lalo na nung naglayas ako.. Buong buhay ko sa’yo lang ako umiyak ng ganon kung naaalala mo pa..
Alam ko na ang sama-sama ng ugali ko.. Alam ko hindi ako naging mabuting kaibigan sa’yo.. Pero alam ko, alam ng mga kaibigan natin at ng family ko that you’ve tried to be a best friend to me.. Lagi kang nandiyan para damayan ako sa kahit anong paraan at kahit na nasa malayo ka.. Hindi ko man nasasabi sa’yo noon pero I am very proud having you in my life..
For so many years, I didn’t expect that we would just end this way.. Alam kong galit ka sa ‘kin sa ginawa ko pero I only care about you and your family.. I pray na sana maging maayos na lahat especially that you will have a new baby soon..
I am really SORRY.. At nami-miss ko na ang bestfriend ko..
Kahit na kinalimutan mo na ‘ko, kung maiisipan mo na lumingon, nandito pa din ako.. You are always welcome..
Alam ko na ang sama-sama ng ugali ko.. Alam ko hindi ako naging mabuting kaibigan sa’yo.. Pero alam ko, alam ng mga kaibigan natin at ng family ko that you’ve tried to be a best friend to me.. Lagi kang nandiyan para damayan ako sa kahit anong paraan at kahit na nasa malayo ka.. Hindi ko man nasasabi sa’yo noon pero I am very proud having you in my life..
For so many years, I didn’t expect that we would just end this way.. Alam kong galit ka sa ‘kin sa ginawa ko pero I only care about you and your family.. I pray na sana maging maayos na lahat especially that you will have a new baby soon..
I am really SORRY.. At nami-miss ko na ang bestfriend ko..
Kahit na kinalimutan mo na ‘ko, kung maiisipan mo na lumingon, nandito pa din ako.. You are always welcome..
SIR ARCHIE
Hindi ko kinakalimutan lahat ng tulong na ginawa mo sa ‘kin lalo na nung naglayas ako.. Buong buhay ko sa’yo lang ako umiyak ng ganon kung naaalala mo pa..
Alam ko na ang sama-sama ng ugali ko.. Alam ko hindi ako naging mabuting kaibigan sa’yo.. Pero alam ko, alam ng mga kaibigan natin at ng family ko that you’ve tried to be a best friend to me.. Lagi kang nandiyan para damayan ako sa kahit anong paraan at kahit na nasa malayo ka.. Hindi ko man nasasabi sa’yo noon pero I am very proud having you in my life..
For so many years, I didn’t expect that we would just end this way.. Alam kong galit ka sa ‘kin sa ginawa ko pero I only care about you and your family.. I pray na sana maging maayos na lahat especially that you will have a new baby soon..
I am really SORRY.. At nami-miss ko na ang bestfriend ko..
Kahit na kinalimutan mo na ‘ko, kung maiisipan mo na lumingon, nandito pa din ako.. You are always welcome..
Alam ko na ang sama-sama ng ugali ko.. Alam ko hindi ako naging mabuting kaibigan sa’yo.. Pero alam ko, alam ng mga kaibigan natin at ng family ko that you’ve tried to be a best friend to me.. Lagi kang nandiyan para damayan ako sa kahit anong paraan at kahit na nasa malayo ka.. Hindi ko man nasasabi sa’yo noon pero I am very proud having you in my life..
For so many years, I didn’t expect that we would just end this way.. Alam kong galit ka sa ‘kin sa ginawa ko pero I only care about you and your family.. I pray na sana maging maayos na lahat especially that you will have a new baby soon..
I am really SORRY.. At nami-miss ko na ang bestfriend ko..
Kahit na kinalimutan mo na ‘ko, kung maiisipan mo na lumingon, nandito pa din ako.. You are always welcome..
December 13, 2008
December 6, 2008
ALONE
Walang pasok kaya mag-isa ko lang dito sa bahay ngayon.. Nakakatoyo.. hehe: )
Wala kasing makausap.. Naglalaro lang ako sa laptop ko o nanonood ng dvd..
Ayoko naman kasi lumabas.. Ayokong makakita ng ibang tao.. Ng mga magjojowa.. Lalo ko lang nararamdaman ‘yung emptiness sa buhay ko..
Naiisip ko lang si Betty.. Naiinggit ako sa kanya.. Buti pa siya.. In spite of the pambabalahura ng lipunan sa kung ano siya, nagawa pa din siyang mahalin ni Sir Armando..
Naiisip ko tuloy si Chris.. Sabi ko sa sarili ko nung bago ako pumuntang Batangas noon, magiging masaya na ‘ko sa sandaling panahon na makakasama ko siya.. Pero hindi pala.. I want more.. I want him forever.. Dahil iba ‘yung pakiramdam na nandiyan siya.. Iba ‘yung saya.. Masaya..
Kaya lang kahit na sabihin ko na mahal na mahal ko siya, useless na.. Wala na akong space sa buhay niya..
‘Eto ako, nandun siya.. Magkaiba kami ng mundo.. Hindi ako bagay sa mundo niya..
Ano ba ang kailangan kong gawin para hindi ko na siya maisip? Papa-confine na ba ‘ko sa Mandaluyong?
Ganito pala ang buhay kapag tumatanda na.. Mas mahirap.. Mas masakit.. Lalo mong mararamdaman ang mga bagay na wala namang kasiguraduhan at imposibleng mangyari..
Buti pa ang mga estudyante ko.. Kahit umiyak sila kapag nadadapa at nasusugatan, okay lang.. Ako, hindi pwedeng umiyak, hindi naman maiintindihan ng mundo ‘yung sugat, dito, sa puso ko..
Bigyan ko lang sila ng chocolate masayang-masaya na.. Ako, kahit na isang track na chocolate ang ibigay sa ‘kin, hindi ako magiging masaya, dahil walang Chris sa buhay ko..
Iiyak na lang ako ng iiyak.. We’re back to being strangers..
In this world with too many billion people, nag-iisa lang siya dito sa puso ko..
Wala kasing makausap.. Naglalaro lang ako sa laptop ko o nanonood ng dvd..
Ayoko naman kasi lumabas.. Ayokong makakita ng ibang tao.. Ng mga magjojowa.. Lalo ko lang nararamdaman ‘yung emptiness sa buhay ko..
Naiisip ko lang si Betty.. Naiinggit ako sa kanya.. Buti pa siya.. In spite of the pambabalahura ng lipunan sa kung ano siya, nagawa pa din siyang mahalin ni Sir Armando..
Naiisip ko tuloy si Chris.. Sabi ko sa sarili ko nung bago ako pumuntang Batangas noon, magiging masaya na ‘ko sa sandaling panahon na makakasama ko siya.. Pero hindi pala.. I want more.. I want him forever.. Dahil iba ‘yung pakiramdam na nandiyan siya.. Iba ‘yung saya.. Masaya..
Kaya lang kahit na sabihin ko na mahal na mahal ko siya, useless na.. Wala na akong space sa buhay niya..
‘Eto ako, nandun siya.. Magkaiba kami ng mundo.. Hindi ako bagay sa mundo niya..
Ano ba ang kailangan kong gawin para hindi ko na siya maisip? Papa-confine na ba ‘ko sa Mandaluyong?
Ganito pala ang buhay kapag tumatanda na.. Mas mahirap.. Mas masakit.. Lalo mong mararamdaman ang mga bagay na wala namang kasiguraduhan at imposibleng mangyari..
Buti pa ang mga estudyante ko.. Kahit umiyak sila kapag nadadapa at nasusugatan, okay lang.. Ako, hindi pwedeng umiyak, hindi naman maiintindihan ng mundo ‘yung sugat, dito, sa puso ko..
Bigyan ko lang sila ng chocolate masayang-masaya na.. Ako, kahit na isang track na chocolate ang ibigay sa ‘kin, hindi ako magiging masaya, dahil walang Chris sa buhay ko..
Iiyak na lang ako ng iiyak.. We’re back to being strangers..
In this world with too many billion people, nag-iisa lang siya dito sa puso ko..
Subscribe to:
Posts (Atom)