wala namang pinagkaiba 'yung pakiramdam noon nung tinanong ko si chris kung mahal niya pa din ako at sinagot ako na kahit sabihin niya na oo, wala ng magbabago, wala din namang kapupuntahan yon... masakit 'yung pakiramdam na hindi ako karapat-dapat mahalin... dahil hindi na ako 'yung ineexpect nila...
i don't have any intention of correcting their belief... sinungaling na ang labas ko, pinanindigan ko na.. After all, it's what i wanted to happen... let them think that I am just a second best... kahit hindi... shit talaga... 'yun lang pala 'yon...
Hindi naman ako takot magmahal ulit... Kaya kong magmahal ulit... Ang gusto ko lang, mamahalin din ako... nang totoo... nang buo... I just want the feeling that I am deserving no matter what... I want someone who will love me in the real sense of the word... someone who will do everything to win me... to be with me... someone who will fight for me til the end... Someone who will show me that it is always worth loving... and that love is not not unfair all the time... kung ako, ako lang... wala ng iba pa...
Ayokong mawalan ng pag-asa na dadating din ang pagkakataon na magmamahal ako ulit... Magmamahal ako ulit...hindi naman kailangan ng tamang panahon... tamang tao lang ang kailangan ko... ano pa man siya... mamahalin ko siya basta nakilala ko na siya..
No comments:
Post a Comment