"wala ka ng pag-asang maging pulis, underheight ka na, overage ka pa! T1 ka na lang ba habangbuhay? o plain housewife? eh hindi ka na din naman pwedeng mag-GRO!" [sabi ni boy, sabay tawa ng malakas]... huh! SALAMAT SA PANG-AALIPUSTA! you're such an honest friend, boy!
honestly, i am contented where i am right now... no choice eh! wahaha:) go back to school? OH, NO! not likely the thing i wanted at this point... maybe when i reach 30, i will... tsk. tsk.. forever this way is not that bad as being a bum... why not! you know i wouldn't long for something greater... for a higher position, if i can't do it well... that's not me... at wala nga akong pangarap sa buhay, remember?
siguro nga, i am only here for a living... bonus na lang ang mga kids who touch my life... kahit pa'no, para sa iba, may kabuluhan naman ang buhay ko... sabi ko nga din, kung wala na 'kong magawa para sa sarili ko, may magagawa naman ako para sa iba, okay na 'yon... masaya na 'ko ng gano'n... wala namang mali o masama sa kung ano mang mga pagtitiis ang ginagawa ko sa mundong ginagawalan ko sa ngayon...
kung maiisip ko mang mangarap ulit, hindi na dito... like, balik kalye witt... wittt... just kidding... there are plans of course... may mga responsibilities lang akong kailangang tapusin... hopefully by next year, maka-fly-fly na somewhere... travel-travel.. whoaah... adventure lang naman ang hanap ko sa buhay... not rank or anything... iba-iba lang talaga tayo ng definition ng achievement, happiness and purpose... and it's so happen na masyado na 'kong matagumpay kung standard ko lang ang pagbabasihan ng mga 'yon... ang pinaka-importante naman sa 'kin, kasama ko sila mama at papa at mga kapatid ko.. kahit na habangbuhay na lang akong teacher, buhay ko naman 'to noh! WALA NAMAN KAYONG PAKIALAM! is that clear?!
No comments:
Post a Comment